Xa
que toda fotografía é continxente (e por iso fóra de sentido), a
fotografía só pode significar (tender a unha xeneralidade)
adoptando unha máscara. É a palabra que emprega Calvino para
designar o que converte un rostro en produto dunha sociedade e da súa
historia.
[…]
A máscara é con todo a rexión difícil da Fotografía. A sociedade segundo parece, desconfía do sentido puro: quere sentido, mais quere ao mesmo tempo que este sentido estea rodeado por un ruído (como se di en cibernética) que o faga menos agudo. Por esta razón a foto cuxo sentido (non digo efecto) é demasiado apelativo é apartada rapidamente; consúmese esteticamente, e non politicamente.
[…]
No fondo a Fotografía é subversiva, non cando asusta, trastorna ou mesmo estigmatiza, senón cando é pensativa.
[…]
A máscara é con todo a rexión difícil da Fotografía. A sociedade segundo parece, desconfía do sentido puro: quere sentido, mais quere ao mesmo tempo que este sentido estea rodeado por un ruído (como se di en cibernética) que o faga menos agudo. Por esta razón a foto cuxo sentido (non digo efecto) é demasiado apelativo é apartada rapidamente; consúmese esteticamente, e non politicamente.
[…]
No fondo a Fotografía é subversiva, non cando asusta, trastorna ou mesmo estigmatiza, senón cando é pensativa.
Roland Barthes (A cámara lúcida)
